زندگیمون قصه نیست و نبود

آقا و پسر سرزمینم گوش کن، به درد دل های دختران و زنان گوش کن

تویی که شاید خیلی وقتها زنانگی های دختران و زنان را درک نکردی ،تویی که گاهی صورت جراحی شده آنها را مسخره می کنی، تویی که احساس زیبا پرستیشان را پوزخند می زنی، یکبار از خودت پرسیدی چرا دختران سرزمینم اینقدر عوض شدند؟ چرا “زن” زیادتر است و “بانو” کمتر؟ چرا دختران سرزمینت بلد نیستند درست “زنانه” زندگی کنند؟ هیچگاه ترس بانوی سرزمینت را دیدی؟ ترسهایش را فهمیدی؟ فهمیدی چقدر از تنهایی می ترسد؟ از پیر شدن و زشت شدن و دوست نداشته شدن، از استقلال نداشتن و محتاج بودن، از اینکه کسی جانشینش شود، فهمیدی چقدر از “جذاب دیده نشدن” می ترسد؟ آقای سرزمینم کاش می دانستی چقدر درد می کشند وقتی می بینند که پوششون شده سند بهشت رفتنت درد می کشند وقتی از تمام وجودشون ، از فکرشون، از روح زنانه شون، از همه ظرافتها و پیچیدگی هایشون فقط یک نقطه بدنشون را فهمیدی، دردشون می آید وقتی آزادی و امنیت ندارند و حقوق شرعی اش با واژه های “عندالمطالبه” و “عندالاستطاعه” پایمال می شود دردش می گیرد وقتی بی اذن تو نه اجازه عاشق شدن دارد و نه طلاق گرفتن، آنوقت تو برای حفظ کیان خانواده اجازه ازدواج دوباره داری، و گاهی هم در خلوت خودشون از جاذبه های زنانه خجالت زده هستند که مبادا دلی لرزیده باشد

آقای سرزمینم وقتی بانوی این دیار احساس نا امنی کرد عوض شد امنیتش را نه در عشق و دلدادگی های محکم و مردانه تو که در جراحی های زیبایی و مردانه زیستن دید وقتی امنیتش شد در “خانم نبودن” آنوقت بود که عوض شد وقتی دنیای تو مردانگی را برتری خواند، احساس زن را ضعف عقل خواند و لطافت جسمش شد نشان ضعیفه بودن ما هم یاد گرفتیم که در دنیای مردانه، برای امنیت باید “مردانه” زنانگی مان را زندگی کنیم و بجنگیم آقای سرزمینم نسل من “مرد” می خواهد آرامش من در اقتدار توست نه پول و ماشینت مرا با نام خودم صدا بزن نه از ورای دنیای خودت عشق برای زن نه هوس است نه نادانی، معنایش ماندن تا پای جان است با زن روراست باش و زنانگی هایش را بفهم تا تمام دنیایش را بی منت به پایت بریزد آقای سرزمینم انقدر دنبال یک “بانوی خاص” نگرد، خودت هم کمی “مرد” باش…